Sarmaşık

Sıkılıyorum,kayboluyorum ah yoksa yine geri mi dönüyorum o günlere.Bambaşka bir yerde olabilir miydim? Nerede olmalıydım ki zaten…Tüm hayatımı potansiyellerimi sorgulayarak mı geçireceğim?Akışta kalıp mutlu olmayı çok kez deniyorum.Kimi zaman da yapıyorum aslında.Ama bazen uymuyor sanki bende bişeyler ya da ben uyamıyorum bu kalıba.Farklı deneyimler yaşayarak günlerimi geçiriyorum son zamanlarda.Sıkıcı hayatımı bu meşgaleler canlandırır zannediyorum,yanılıyorum.Kaos dolu bir gün geçirmeyeli uzun zaman oldu,belki de bu solukluk bu sebeptendir.Ne kadar acı hayatımın tek renginin kaos olması öyle değil mi?Halbuki aşk var bu hayatta daha canlı ne hissettirebilir ki insana.Aşk ki tanrıya duyulan aşk,basit bir insana duyulan aşk bazense kendine duyduğun aşk.Sanırsam içimdeki aşkı canlı tutacak herhangi bir şey bulamıyorum bu sıralar.O yüzden somutlukta arıyorum içimdeki boşluğu.İçime bir bakabilsem halbuki