Biraz önce Sartre'in "Bulantı" kitabında, yine içinin sıkıldığı bir anda romanın kahramanı barmen kızdan bu şarkıyı çalmasını istiyor. Barmen kız hemen plağı gramafona takıyor ve Sartre bir sayfa kadar bu şarkının ona hissettirdiklerini anlatıyor. Amerikalı askerlerin 1917'de ıslık çaldıklarını duyduğunu ama şarkının plağa kayıt edilmesinin daha da sonra olduğunu söylüyor.
Sonra ben telefonumu elime alıyorum. Spotify ı açıyorum. Şarkıyı bulup 2023 yılının bir haziran sabahında, Amerika'nın bir köşesinde şarkıyı dinlemek üzere akıllı telefonumu kenara bırakıyorum.
Öylesi bir yabancılaşma, aynı anda zaman karmaşası ve mutluluk içindeyim ki bunu sizinle de paylaşmak istedim. Geçmiş yüzyıla ait bu kitap, Sartre ın cümleleri, bu özlem dolu şarkı ve elimdeki teknolojiyle benim bu anı Sartre ile birlikte yaşamam. Belki size de içinde bulunduğunuz "an" da iyi gelir.