Dilim varmaz söylemeye ama,
Yuttum bütün suskunluklarımı.
Sâtır kim kurtaracak bizi?
Kim aldıracak bize nefes yeniden?
Varoluşumun en sancılı günlerindeyim.
Kalk yolcu kalk yalvarırım!
Gidelim cehennemlerinden.
Yandım Sâtır diri diri yandım.
Muhtaçlığım sana değil yolcu.
Yokluğuna muhtacım.
Tutunduğum bütün duvarlar yıkıldı üzerime.
Eziliyorum yolcu.
Tanrım da yok ki başımda sığınacak.
Olsa da yokluğunu ararım ben yine.
Diğerlerine sunulan gül bahçeleri bize kadar mı bahçeydi?
Bize gelince sıra, dikenler de mi ruhuma tâlipti?
Kaç kefen daha sarayım çocukluğuma?
Küçük yolcuya da mı saygın yok Sâtır?
Ağlar ücra köşelerde.
Sızlar, arar.
Sarılsana Sâtır.
Ne diye suratına bakmazsın çocuğun?
Ne ana var ne baba yanında be yolcu.
Sen de kaçma ondan.
Sen de yalnızlığa mahkum etme küçük yolcuyu.
