Soğuk ve puslu bir gecede
Karşıma dikildin
Beyaz takım üstünde,
Yakanda en sevdiğim kravat takılı...
Kabanının altından titriyor ellerin
Cebinde ki zarf açacağına gözlerin ilişiyor
Öylece duruyor, kımıldamıyor dudakların
Usulca gözlerini çevirip
zarfı açıp gidiyorsun
Gittikçe uzaklaşıyor adımların
Prangalarla bağlandık sanırdım
Seninki paslanmış, gidiyorsun
Kendinden eminsin biliyorum,
Dönmeyeceksin
Mektubun anlamı yok, bahaneler dizmişsin
Gitmene de ses etmiyorum
Ufak fırsatta yine gidersin.
Sayamadım kaç gece
Uykusuz kaldım
Kaç sonbahar eskittim
Gidişinden bu yana
Gönlümde kopması gereken fırtına
Aklımda kopuyor"
Mürekkebim bitti
anlatamadım Mısralara
Bitiremedim seni
Bir türlü içimden söküp atamadım!
Kimselere anlatamadım seni
Yokluğunda sayamadım günleri...
