Tül Perdelerde gölge var
Perdeler raks ediyor çocukların sesiyle. Ses ki bilindiği biçimde değil kendi içinde bir tını. Kimse duyamıyor ama seziyor. Bir şey var çocukların arasında bir dil bulmuşlar sessiz ama çığırtkan serseri ama zarif. Kıvırtıyor kızlar gül kokulu göğüsleriyle güç- iktidar ilişkisinde ambargo konuluyor uzuvlarına , oğlanlar dans ediyor kıskıvrak , Etek ucu kıvrılmış kızlar gerdan kıra kıra savaşıyor.
Yumuşacık tene sahip olan anneler bilinçaltında aslında kıvırtıyordu korktukları için elleriyle gömdüler hafif meşrepliği. Her kadın içinde barındırır bunu öldürdün mü bir daha da hortlamaz. Tül perdelerde gölge var. Böyle iri göğüslü kadınca mı kadınca bir gölge nasıl da takmış zilleri oynuyor. Babalar şaşkın ama kızlar duymuyor bulmuşlar bir kere lisanlarını üstüne yürüyor bunun kızlar ama korkuyor da
Ece Temelkuran’ın da dediği gibi korkusuz kızlar yetiştirelim Korkusuz Kızlar okulumuz olsun.
