sadece derinlerde bir yerde

utanarak uyandığım

bir sızının kardeşi olarak yazıyorum bu şiiri


-kendimden bana ne kalacaksa-


her şeyimi sana bıraktım

kavun kokan hatalarımı bile

duyduğun günahları ben işlemedim

ademden gayrı düşünemezdim sadece

bu yüzden unutuyorsan eğer

yarının varlığını

benden ötesini tahayyül etme


-benden sana yarın kalacaksa-


artık denizin kokusu bana

çocukluğumun mutlu anlarını hatırlatmıyor

karanlık noktalarına inmemek için hayatımın

hâlâ deniz kenarına geliyorum

yalvarırım, gel al beni buradan

her neredeysen, beni buradan

öteye götür


-benden bize hiç kalacaksa-


usul usul prosedürü uyguluyorum

bir şiiri gereksiyorum

bilgeyi görüyorum.

bilgeyi gereksiyorum.

umutlanma dediğini diyorum

ardından...

ardından,

umutlanmayı gereksiyorum.


-benden gereksenecek ne kalacaksa-


şimdilik gidiyorum.

her zamanlık kalacağım.

beni unutma.


-gittiğim yerden bana ne kalacaksa-


7 Temmuz, Perşembe, 2022