Şöyle ki sayın şiir kitaplarım!

Bu ucube dediğim gözden düşen hayal kırıklığını artık eve iş diye getiremiyorum.

Ve bitmez sandığım içimde taşırdığım hatta taşırırken ortalığın kirine kir katan o naif ve saf sevgimi bir daha göremiyorum.

Alışkanlıktır sözlükte karşılığı.

Bu kadar özel ve güzel olan sevginin yitirilişine üzülüyorum.

İşte şimdi boşluk ve işte boşlukta ki bir yankı duvardan bana seken.

Evine dön

Kalbine dön

Şarkına dön

Ve artık son düğümüde açtın,

Toprağı eller gibi sevmekten muafsın