içeri kaçarken ayaklarım tellere takıldı
aklın ermez belki
karlarına kanım karıştı
saçlarıma beyazlar
beyazlarıma al bulaştı
güzel dostum dengeden şaştı
ellerim iki yakandan ulaştı
bu sabah son kez güneşi doğurdum
beni batırmaya niyet ettikçe
sabaha kadar ağladım durdum
çektiğim sancılar ile
çok derine doldum
sen cambaz gibi gittiysen
ben yine dalsız kanatsız
har içinde cansız
kara içinde aksız kaldım
ipek böceklerimiz canını verdi
aklımı yitirdiğim durak
seni son gördüğüm yerdi
ibrahimin sahibi kararı verdi ve
beni kollarımdan tutup yere serdi
gözlerimi açtığım vakit
yere bir avuç dert aktı
gördüğünde gözlerini kapat
çünkü cebrail beni çok sıktı
kıyafetlerim leke tutmaz
ellerim secdeden kalkmaz
bir tek semavi kitap çün
yollarım revan yıllarım ramaz
daima nasip olmaz namaz
evinin yoluna halel kalmaz
bir ceylana kin güden ben
onu kırk parça eder
ve katiyen gözüm ardıma bakmaz
