Öyle zor ki hatalar

Uçurumun kıyısında nefes veriyorum

Hata yapmak, yapmamak zor geliyor

Uyanıyorum kan ter içinde

Kamerli gecelerde soluyorum sükûtun ikrarını

Huzurun adı vardı geldiğimiz o yerde

Anımsıyorum doyumsuzluğumu şeylere

Eşyalara, çaputa, çula, aşa

Pula doygundun diyor beni hatırlatan

Sahi ya pula doygundum yoksulluğumda

Yoksunluğunda bir salih işin

Yoksunluğundan senden ayrı bir güvercinin

Yoksunluğunda dağda ormanlar yakan aşkının

Sefihliğimden bir yığın gösteriyor bana

Beni hatırlatan

Sular seller gibi sefaletin sefası

Bir yaprağın ucunda ha düştü ha düşecek

Ne sefa ki bir geçmedi

Geçecek

Beni hatırlatanım susuyor

Susuyor benim şahitliğime

Susuyor kan dolmuş dilimin döndüğüne

Susamış, içiyor benden ölü olanı

Geriye hayat yalnız hayat

Kalsın diye