II. (Kadehten)
Meryem, ben geldim
Kop kirazdan
Bağışla rahminden şu ruhumu,
Bir çakmakla duş almaktadır çünkü tavuslarım
Tut elimden, ben geldim
Mahzenlerde her lahza bir lahitteydi ayaklarım
Gül ve leylak kokuyor şimdi mezarım
Bam telimden bir şiir fışkırıyor alabildiğine
Her dikişte kapanmaz bir vezin, bıkmaz bir kalem
Ölünce bu biriktirdiğim, bu sizin olan ölüm,
Densiz hayallere terk ise meryem, kurtar beni
Ki düşlediğimde mezarımı, yürüyor yeraltından onbinler,
Niyeyse kızıldır tabutum meryem, ahmer ve ebleh
Kestane rengiyse kürek kemiklerim, ne gelir elden?
