Sana sarılınca kayboluyorum
Belki kaybolduğum yerde beni buluyorum
Bu dünyaya ait olmadığımı hissediyorum
Ve varlığın bir anda varlığımı sorgulama sebebim oluyor
Seninleyken en derin hislere kapılıyorum
Derinliğinde bize ulaşıyorum
Dalıp gittiğim tüm manzaraların anlamını buluyorum
Bazen de anlam aramıyorum
Yan yana yürüyemediğimiz,
Denize çıkan tüm sokaklara kızıyorum
Kıyıya vuran dalgaların sesinde ve serinliğinde kollarında kaybolurcasına kayboluyorum
Şimdi geçtiğimiz o sokaklarda, bindiğimiz vapurdayız
Gözlerin beni aramayacak biliyorum
Ama benim gözlerim seni bir başkasında arasın istemiyorum
Deliliktir belki de konuştuklarımız,
Anlattıklarımız, sustuklarımız
Deliliktir seni izlemek
Böylesine acı çekerken gülümsemek
Ve deliliktir seni doyasıya izleyememek…
Sana uzunca bakamadığım, ait hissetmediğim
Anları bile özlüyorum
Ve senin özlemin bir anda
Tüm özlemlerimi sorgulama sebebim oluyor
Sana bakınca okuduğum en güzel romanda kayboluyorum
Cümlelerin, altını çizdiklerim romanlarımda
Seninle bir olmak,
En güzel romanı tekrar tekrar okumak
Sana sarılınca çoğalıyorum şehrimde
Kalabalıklara karışıyorum, kalabalıklardan sıyrılıyorum
Sana sarılamıyorum, çoğalamıyorum bu şehirde
Eksiliyorum sensiz geçen her günümde
Seni bekliyorum bu şehirde
Gel, önce beni sonra şehrimi sar
Seni sevmek güzel
Koca bir şehir kadar…
