Yemek yapmak istedim, yemek yapmayı öğrenmek istedim. En büyük hayallerimdendi hamarat bir kız olmak. Yemek yaptığım için dayak, küfür, hakaret, beddua yedim defalarca.

Tiyatrolara gitmek kültürlü kendini geliştirmiş biri olmak istedim. Laflar yedim, dersimi yapıyormuymuşum. Ev basıldı, "Otursun dersini yapsın" denildi. Kavgalar çıktı ara ara...

Kitap okumak istedim, harçlıklarım hep kitaplara gidiyor diye harçlık kesimiyle tehdit edildim kaç kez.

Kitap okumak istedim, dersimi yapıp yapmadığımı sorup bunun üzerinden saldırdılar. "Kitap okuyorsun da dersini yapıyor musun?" Denildi. "Gerçek hayata dön" denildi kaç kez.

Sergilere gitmek istedim, "Sürekli gündüzleri nereye gidiyor, dışarıda ne yapıyor ne halt yiyor?" denildi. "Ne işi var sürekli dışarıda?" Denildi kaç kez.

Konserlere gitmek istedim, "bitmiyor konseri tiyatrosu" denildi ara ara...

Dışarı çıkıp farklı yerleri görmek istedim, izin verilmedi. Önüme geçildi. Eve geri tıkıldım.

Şimdilerde eğitim almak istiyorum. "Ne bitmek bilmez eğitimmiş" "Bitmiyor eğitimi" denildi.

"Hadi git, mağarana tamam" denildi. Kaç kez...

Seminerlere katılmak istedim, surat yapıldı.

Vakit ayırmıyormuşum aile için. "Yine mi seminer" denildi.

"O kadar seminerlere katılıyorsun da sen insanlarla iletişim kurmayı mı biliyorsun?" Denildi.

Daha neler duydu bu yürek. Her şeye rağmen herkese karşı geldim her zaman.

30' dan fazla sergiye, 30'dan fazla tiyatroya, 15'den fazla konsere, 20'den fazla seminere, 15'den fazla eğitime katıldım. 20 çeşitten fazla yemeği tatlıyı yapıp denedim. Onlarca kitap okudum.

Kendime nice anı, nice bilgi birikim kazandırdım.

İnsanlar her zaman konuştu, her zaman taş koydu.

"O kadar eğitim almışsın da ne olmuş insanlarla iletişimin yok" Denildi.

"Tiyatrolar boş gidip de napacaksın?" Denildi.

"Konserlerin bitmiyor, sana ne veriyor konserler?" Denildi.

"Her gün sergiye gitmek zorunda mısın?" Denildi.

"Tiyatroya gideceğine otursun evinde yemek yapmayı temizlik yapmayı öğrensin" Denildi.

"O kadar kitap okuyorsun diye zeki sandık, meğer gerizekalıymış bizim kızımız" Denildi.

"Mutfak masrafını sen mi yapıyorsun da malzemeleri öyle kullanıyorsun?" Denildi.

Daha onlarca cümle, defalarca zihin de tekrar eden karanlıklar.

İnsanları duysam başaramazdım.

Sağır olmayı öğrenmezsek hepimizin hayatını durdururlar. Duymayı değil, bütün taşlara engellere rağmen devam etmeyi, ne olursa olsun ilerlemeyi öğrenirsen hayatta tutunabilir başarabilirsin gerçekten istediklerini.

Bir şeyler başarmanın yolu insanları duymaktan değil, her şeye rağmen bütün engellere rağmen yoldan vazgeçmemeye bağlı.

Sen vazgeçmedikçe yol var azizim.

Sen bırakmadıkça yaşam senin kollarında hayat bulacak.

Seni seviyorum, öp kendi yanaklarından.

~Fehmekar