uykudan yeni uyanmıştım.
güneş girmeyen evimin
karanlık salonunda,
üçlü koltukta
yaz vakti öğlen üç civarı
Abbas bahçede ve henüz ürkek bir köpek.
yeşil diyorsan
gözlerinin alabildiğince.
tuttuğu,
gördüğü.
gözlerini sorsan
siyah
puslu akşamlardan kalma
duman altı.
Abbas yanımda.
ürkekliği az geçmiş,
bahçedeyiz.
sonra senin gelişin vardı
sahneden inişin,
benim uyanışım.
gün girmeyen evimin
karanlık salonunda,
üçlü koltukta
kış vakti öğlen üç civarı.
hoş geldin, Abbas nerede?
