Sen bir devsin

Yükselenimsin

omuzlarım yoksul bırakılmamış

Örtülmüş dökümlü ezelliğin

İhtişamını kaldıracak kadar aşık değilsem

neyim bilmem daha da

damlalar birikmiş yağmurdan ve terlerimden

uzağında da değilim yakınlarda da

Yükseklerinin sindirdiği çoraplarım

Eteklerim döke saça

cezalarım kendimden de alaşağı

Sen bir devsin

Pencerelerin ensesinde

Fırtınayı göğüslerim

Sana doğmak kalır kararların arkasından

Beş yaşın resminde yılda bi içten gülersin

şekerlerin hep iç cebinde kağıtları soyulmuş

bilirim bu da beni daha da çocuk eder

yine de konuşamam devliğini

bildiğim tüm kelimeler mecazlarımla

En güçlüleri bildiğim

en önden gidenler

En kör cümlelerimde bile hazmedilemez sevgim

Sen bir devsin

Yırtıldığım kadar varmış bu döngülerde mevzuat

Acizliğin hesabına gelemedim

henüz

Kendime dahi,,

Dediğim çok az şey haklıdır devliğinin karşısında

Tutuşturur kelimelerin tüm payımı

Tek soluğunda külleşir hikayem

Ne uzaktayım ne de yakınlarda

Sen nereden baksam bir devsin

Nereden baksan küçük bir kız çocuğu sarkar yüreğinden

Gelir sana devliğini hatırlatır