dargın ve kırgın bir gökyüzü altında
umut ediyorum
yaşamak ve ölmek arasında ramak kalmış tebessümlerim filizleniyor
nefesim
her zamankinden daha alacaklı
ciğerlerime yapışıyor
göz kapaklarımın baraj setlerini yıktı sensizlik
ana kucağı kadar merhametli bana mezarlık
ses tellerimin salıncağında sallanması gerekirken ismin
cüzdanımda bile resmini taşımaya bile korkarken resmini
portreler asıyorum yüreğimin mabedine
istila ediliyor hayallerim
rüyalarım birbir intihar ediyor
bileklerini kesiyor düşlerim
ne zaman seni görmese
şimdi söyle bana
kaç harfin doğum sancısını daha yaşamalı lügatim
ki seni doğru ve hakikatli şekilde anlatayım
yoksa!
iflas edecek kutsal kitaplar
