Acılar kondu
Yüreğime
Kanadı kırık kuş edasıyla
İyileştirdiklerimi bile kafese koydum
Bırakamıyorum geçmişi
Onlar beni unutmuş
Ve
Bırakmışken
Ben her gece karanlıkta onlara tutunarak
Düşüşü atlatıyorum
Yaz mevsiminde yaprak çıkarmamış
Ağaçlar gibiyim
Dallarım eski yaprakların hasretinde
Dilimde acıklı bir şarkı
Nakarata gelince
Etrafa küfürler savuruyorum
Uykularımdan uyanıyorum
Geceleri
Kulağımda sanki yeni bir dinin
İlk ayeti
Unut diyor
Yaşa ve yaşat
Sev
Oku
Olmadı hiçbiri
Tüm emirleri unut
Sonra yeni ayetler
Yaşama ve yaşamla ilgilenme
Sevme üzülürsün
Oku kalbine sapla
Yaşamı uyut
Sevgiyi unut
Okudukların sırtına kambur
Sen bu dünü unut
Bugünü uyut
