Artık gülmeyi reddetti,
Yüzümdeki kaslar.
Kendimi öksüz bir çocuğun
Gözyaşları içine sakladım.
Bu uçsuz bucaksız, deniz kokulu şehirde
Yapayalnız kaldım.
Sözcükler bu şehrin trafiği gibi
Peşi sıra dizildi boğazımda.
Bir türlü ulaşamadı
Asıl hedefine.
Sen gidince,
Koşar adım uzaklara,
Hasretlik acısını içime ata ata...
Ve ben sevgilim,
Gittiğinden beri
Bakmıyorum gökyüzüne
Görmemek için gözlerini.
