Parmak izlerin var evimin her köşesinde
Yalnızlığın elli tonu kuşatmış üstelik
Bilfiil işgal altındayım,
Gülümse ama sen yine de.
Burada kış sert geçiyor,
Üstelik ellerini çekip aldın benden
Düşünmeden,
Gülümse ama sen yine de.
Bilmiyorum artık çocuklar nasıl mutlu olur,
İnsanlar nasıl sevilir?
Canımdan can çekiliyor
Gülümse ama sen yine de.
Belki de zaman doldu
Sözlerin tutulmamak üzere durdu
Bu şehir bir garip oldu
Gülümse ama sen yine de
İnce bir sızı var içimde
İkbalim senin yolunda
Harap düştü
Gülümse ama sen yine de
Ardında nasıl bir yıkım bıraktın?
Bir kadeh kadar bile değerim yokmuş sende...
Gülümse ama sen yine de
Darmadağınım, çok geç artık.
