Sen hep güneşin kendisiydin.
Gecenin varlığından bağımsız...
Yaz, yalnızca sen uyandığında ortaya çıkar,
Ve hayat hiç olmadığı kadar yıllanır.
Sen hep benim kadınımdın.
Hangi fiziksel ortamın içinde olduğundan bağımsız...
Gerçeklik yalnızca senin dizlerinde çözülür,
Ve an yalnızca sen konuştukça somut bir kimliğe bürünür.
Sen hep benim hayatımdın.
İnişlerden ya da çıkışlardan bağımsız...
Nefesim yalnızca sen odaya girdiğinde kesilir,
Ve yaşam yalnızca sen olduğun sürece var olur.
Sen hep ayın kendisiydin.
Sabahın varlığından bağımsız...
Mehtap, yalnızca senin görüldüğün yerde ortaya çıkar.
Ve günün döngüsü sende tamamlanır.
