Kaderin yokuş yolları ne de engebeli
Dizlerim taşımıyor artık yüklerimi
Karanlık çöküyor semaya ve buz tutmuş ellerim
Sarf etmeye tenezzülü kalmamış yüreğimin altın cümleleri
Oysa hep bakırdan yüreklere altın şiirler söyledik
Camdan ellerle taş kalpleri sevdik
Şimdi bakıyorum gökyüzüne, henüz bakabiliyorken gözlerim
Dokunduğu her yere çamur bulaştırıyor ellerim
Ve sen gelmiştin en zorlu gecede
Aydınlık örterken geceyi, kokun süslüyordu menekşeleri
Isınmıştı ellerim ve silinmişti siyah defterim
Ne de güzeldin bu çocuk kalbimle severken seni!
