İşi gücü bırakıp seni özlüyorum,

Hiçbir şeyi kâle almadan.

Öylece…

Eksiksiz…

Mükemmel…

Sadece ve “sade”!

Evrenden başka bir yerde.

Dünya da değil, yedi düvelde!

Belki... Fazlası!

Bilemiyorum...

Tarifine de gerek duymuyorum.

Çünkü “SEN”

Çünkü “SEN!”