Ne de çok yıldız var demiştin de
Gözlerimi senden alamamıştım.
Şimdi şehrin ışıkları tüm yıldızları
Birer birer söndürürken
Gök bucak seni arıyorum,
Neredesin?
Hangi gökyüzünde? Hangi galakside?
Ya da hangi gezegene kayıp da düştün?
Ne de güzel ay bu gece demiştin de
Her sabah bırakıp gideceğini bilememiştim.
Ne de güzel orman demiştin
Yanıp kül olacağımı anlamamıştım.
Ah be sevgili!
Su desek kuraklık,
Güneş desek buzul çağı.
Yıldız, ay, evren, gökyüzü falan
Giden hep sen olacaksın,
Yarım kalan hep ben.
Güle güle,
Sen sadece hoşça kal de.
