Troialı Kadınlar Korosu:
(...)
Hepsi boş dedikodu, yalan sözler
Bir masal, kabus misali
Öldükten sonra nereye gideceğini mi soruyorsun?
Daha doğmamışların yanına (s. 26)

Haberci:
(...)
Utanç içinde, gözleriyse ışıl ışıl gene de
Alışılmadık biçimde parlıyor o son ışık yüzünde
Güneş kaybolurken ufukta, daha bir parlak yanar hani,

Hani yıldızlar yerlerine alınca, gün ezilir ya gecenin
Kıyısında çaresizce, işte öyle! (s. 68)