atomlarına ayrılmış bir hayalin peşindeyim
iz düşümü acı olan
tüm matematiksel alan hesaplamalarında hüzün
ve sevincin
esamesi okunmayan
sessizliğimle boğuluyorum
gırtlağımı
kendi ellerimle sıkıyor gibiyim
revaçta yine umut tacirleri
nereye baksam
ruhlarını metaya endeskleyenleri görüyorum
o an
kör olsam diyorum
seyreltilmiş sevgi evreninde
çarmıha gerilmiş gibiyim
söylenmiş
hatta söylene gelmiş tüm mutluluk cümlelerini tedavülden kaldırıyorum
şimdi susmanın zamanı mı?
oysa o kadar açken gönülden konuşmaya
ağyar ediyorsun beni nabız atışlarıma
ayaklanma çıkartıyor kalemim
kağıtların ütopyasında
mürekkep bir ajan misali
deşifre ediyor sırlarımı
hain ilan ediyorum
damarlarımda akan kanı
misal dgm'de yargılanıyor bakışlarım
aşkın kanunu değişmiş diyorlar bana
oysa
ben
hala
arkeik özlüyorum seni
kulağımda bir müzik tınlaması
ben
sesin sandığım için
duymaya dahi kıyamıyorum
şimdi söylesene bana
kaç gecenin koynunda
sensizliği geçtim
bensizliğime sarılmalıyım?
kıtalarım düzensiz
bu şiir
kelimelerimin pangeası olacakken
hasretinin levhaları ayırıyor zerre zerre
şimdi söylesene bana
daha
ne kadar bileylemeliyim sabrımı
