seni beklerken

babannemin o hiç kurumayan havlusu bile nemini yitirmiş

kapıdaki incir ağacı kurumuş 

ve kuyudaki sular çekilmişti

fakat ben başımı alıp da

bir adım öteye gidememiştim

bıraktığın yerde bıraktığın haldeydim

çok sonra anladım ki çare vazgeçmekmiş

hayat bir ağacın meyve vermesini beklemek değil de

yeni bir ağaç dikmekmiş

kuyudan su çekmek değilmiş marifet

onu tüketmeden yaşayabilmekmiş

ve babannemin onca sene aynı havluyu kullanması pek de açıklanabilir bir durum değilmiş