İnsanın çok sevdiği biri aynı zamanda hakiki bir düşmanı olabilirmiş. En sadık, en dürüst, en tutkulusu. Sık sık savaşıyoruz. Seni anlamak güç. Sözcüklerinin oluşturduğu cümleler gibi karmaşıksın. Tekrar tekrar okuyorum her seferinde. Belki de anlayamıyorum kimi zaman. Yalnız kimse seni bilmek arzusunun böylesine peşine düşemez. Bana bazı küçük kıvılcımlar yakıyorsun, biraz umutlanınca yine esip gürlüyorsun. Yürüyemiyorum seninle aynı yolda. Oysa ben ayak izlerini takip etmeye de razıyım. Çünkü peşinden yürüdüğüm yollarda ağzımdan çıkanlarla seni sürüklediğim psikolojik savaşta, sana karşı savaşarak ölmek istiyorum. Herkes eşini ararken ben bana benzemeyişini seviyorum. Yolumuz buradan fizana kadar. Benimle kal.
