Senin
Akın ak, bildim.
Zahterli bir gecede uysal
Yüzün doğuya bakar hep
Başın direği ışıksız sokaklarımın
Tuttu mu birden gidesin,
İnadın inat, bildim.
Elimde hepi topu beş kelime
Evirip çevirip methiyeler düzdüm
Dedim ki, ah susasım gelir
İsmin belirince dilimin ucunda
Derim ki, ey tanrıya ayna tutan varlık
Ne sen üzülesin, ne şiir yaza şairler
Düşmeye topladığım yerlerde yaşın
Vedadan ıslaktır, vuslattan uzak
İndirdin mi bir kere kirpiklerini
Yürütsem dağları yerinden
Görmezsin, bildim...
Senin
Virgülün altı güne bedel
Soluğuna huzurlu diyarlardan rüzgarlar koşar
Durduğun yerde güzelsin
Durmazken güzelsin
Bir adım daha atsan sonsuzluk
Bir adım daha bana doğru
Yer kayar ayağımdan sanki
Yahut dünya doğuyor şimdi
Tanrıya ilhamsın, bildim...
Karanlıkta kör idim,
Karanlık bana değil sizeydi.
Susmaya dilimi kestim,
Cürmü lisanlar sizeydi.
Çilemin kırkında vardığım yokluk,
Fazlı cennet varı sizeydi.
Olmaya eğdiğim başımı
Tutup hiçliğe kaldıran,
Tensiz ellerindi, sezdim...
