Bu ayaklarına sarılıp yapılan bir kal çığlığı,
Sense gitmelerin peydahladığı bir adamsın.
Annen yalnızlık, baban özgürlük
Özgürlük yalnızlığa aşık,
Ben de onların çocuğuna.
Biliyorum ama gideceksin yine
Çünkü benim sesim,
Söylenenlerin zerre kadar önemi olmayan bir coğrafyadan çıkma.
Bir şey var seni geçmişten çeken
Ve korkutan gelecekten.
Yabancının verdiği gülü reddediyorsun
Yakınının uzattığı silahı kabul ederken.
Bir tek üflemek için koparılan hindibalar gibiyim
Bin parçaya bölünse de kalbim
Taşınamaz hüzünlerim.
Aman dikkat et!
Milyarlık takım elbisene bulaşmasın,
Üç paralık gururum.
Sonunda buldu mu ait olduğu yeri
Benim yanımda hep eğreti duran gözlerin.
Sesindeki böğürtlenleri ayıkladım.
Suyu çıktı yalnızlığımın
Ardından atıldı posası adının
Unutuldu suya verdiği tadı böğürtlenlerin.
Şimdi sen,
Sen beni nasıl unuttuğunu anlat bana.
Hangi çocuğu doyurdun beni aç koyuşunla.
Benim senin için sırtlandığım geceleri
Kaç asgari ücret işçisinin yüzüne vurdun
Yırtık bağrımı dikti mi dersin ipi
Bir idam mahkumunun
Sendeki ölü doğumumu hangi çöpe attın
Sana gösterdiğim ateşimi
Mum yapıp yaktın mı bir türbede
Benim kalıntılarımdan ve bayatlamış hikayemden
Ekmek yaptın mı hiç bir sanat tarihçisinin sofrasına
Anlat bana.
Artık korkmuyorum
Senin gönlüme fırlattığın gök taşlarından
Benim barınamayıp bir yıldırım olarak düştüğüm göğünde
Onlarcası yaşıyor şu an.
Onca zaman içinde barındığı yere hiçbir şey bırakamayan,
Göğe dokunduğunu sanırken
İçinde ne varsa yeryüzüne saçan
Bir gök olayı gibi geçiyorum evrenden.
Tanınmaz bir hâl almış yüzün,
Belki de artık başka bir hayata doğmaktasın.
Ve ben unuttuğun dünyada
Sokağın ortasında üç çocukla kalan kadın olmasam da,
Ayrılmaktayım ikiye bir kitap gibi ortadan.
Sokaklarında kalbine giden bir yol olmayı dilerken,
Ayakta bile duramayan tabela olmuşum.
Senin yönsüzlüğünde patlamış trafik ışıklarım.
Araba altlarında ezilmiş bedenim.
Çekildim önünden gitmelerin çocuğu,
Hem senin yolunu daha fazla işgal etmemek için
Hem de birinin yolu olabilmek için.
Yolun açık olsun...
Bir kaplumbağa değildim ama
Bu yeryüzünde bavulumdu evim
Sana bavulumda yer olmadığını söylerken
Sendin bavulum.
Herkese, her şeye dimdik duran yüreğim,
Bir sana bükülüydü.
Buna rağmen unuttuysan,
Bundan sonra da hatırlama.
Bizim gibiler için değil bu dünya.
Bir paralel evren bile olsa
Biz seninle dik kesişiriz orada.
r.ç
2021-04-15T21:07:26+03:00asıl sizin gözlerinize sağlık 🌹
Aslı
2021-04-15T20:58:07+03:00Beğenerek okudum, yüreğinize sağlık.🌿