Ama ben bir elini tutarken diğer elimin kimsesiz kalışından muzdarip.

Yüzünü görmeden yaşı kemale ermiş aciz kulun yaşadım sanmışlığına, kırkına ayak basmış çocuk bir ruh amade ederim.

Çiçeği burnunda bütün sevgililere maruzatım var diye iki kaşını okurum.

Hülyasının içine düşmemişliğinin ertesinde birbirine düşer o marifetli diller.

Az sevmişliğin arbedesi yutar huzuru.

Ki sen yine gönül kırdın dersin.

Ben ise seni sevmişliğimden hederim.