Çölde bir zafer daha kazanıyorum susuzluğa karşı.
Ama sana karşı hep meçhul ve mağlup oluyorum.
Ben sana bakıyorum ve yalnızca senden istiyorum beni affetmeni.
Ve artık sana karşı da zaferler elde etmeyi diliyorum.
Sensiz değil, seninle ağlamayı istiyorum.
Savaşlarımı sensiz kazanamıyorum, sensizliğe sessiz kalamıyorum.
Tek başıma değil, seninle gülmek istiyorum.
Yalnızlığımla dost olmaktan sıkılıyorum ve yalnızlığımdan kaçmaya çalışıyorum sana doğru.
Sana doğru kaçtıkça daha da çok yalnızlaşıyorum.
Yalnızlaştıkça daha da çok ben oluyorum.
Ben olmak ise tıpkı bir çöl misali.
Ama bu sefer kaybediyorum çölde olan savaşımı, çünkü bu sefer suya değil, sana susuyorum.
Anlasana artık ben seninle tamamlanıyorum şu üç günlük hayatımda
Sen ise başkalarını tamamlıyorsun.
Ben senden bir damla su istiyorum çölümü yeşertmen için.
Sen ise adeta bir damla suyla çöl mü yeşerir dermiş gibi bakan gözlerle ölüme terk ediyorsun beni.
Ve kaybediyorum seninle olan savaşımı yeniden çünkü aşk bu ve iki kişiliktir aşk ölümdür tek başına yaşanan
bu yolda sen meçhul bense yine mağlup, gidiyoruz bilinmezliğe.
