Bir ayrılık taşır içinde her sonsuz aşk
An'lardır yalnızca ölümü karşılayan
Bir güzel yatar cansız toprağın altında
Üstünde aciz bir çarşaf beyaz mı beyaz
Sen olmadan yar şu ufuklar bile üzgün
Bir nedenle doğar ruhuma her yeni güz
Gözyaşlarından denizler engindir mağzıma
Kurtulamadık kaderin zalimliğinden
En sonunda biz de boyun eğdik zamana
