Ayımın bahçesi

Benim ayımın bahçesi desem güzel duygular çağrıştırıyor

Pür, yeşil, narin

İştah kabartıcı ve ender

Ne sönük ne hoyrat

Tastamam

İdeal

Yıldızlar konusunda oldukça doğurgan


Bahçemde ayı var

Aç, zayıf şüpheci ve şüpheli

Alacakaranlığında olmanın ve yok olmanın

Açılmış ve açık kalmış bir kapının ardındaki fırtına

Kaplamış dağılarak gökyüzünü

Kulaklarım onu duyar kalmış

Dünya aleyhtarı

Dünyasız hem


Bahçem, ay, bahçemin ayı, ayı var


Ben? 


Ben kılıçlarla savaşılan 

Cesurca sevişilen bir çağda doğmalıydım.