iflasın infilakını yaşıyorum. 

ruhum intiharın uçurumunda

ölmek bile çözüm değil biliyorum

ama yaşamak için savaşmak yoruyor general

ve kendimde o kuvveti bulamıyorum

korkuyorum

kendi tabancamla ordularımı yalnız bırakmaya çekiniyorum

çünkü onlar bana emanet

vatanı kurtarmadan

bayrağı hududa asmadan 

bana verilen görevi yerine getirmeden

terk edip gidemem

direniyorum

doğrusuyla-yanlışıyla

günahıyla-sevabıyla

çatışmaya devam ediyorum

ve bir gün 

özlem duyuyorum

serseri bir harfle

celladıma gülümseyerek gideceğim günü...