Bir çocuk geçti kendi kadar market arabasıyla.

Bir adam sövdü mahvettin bizi dedi ismi lazım değil birine.

Çocuk kendisi kadar acı taşıyacak hatırladığım kadarıyla.

Adam daha edebi sövücek daha derine…

Pek hatırlayamıyorum kendimde değilim affola.

Normalde üzülürüm yaprak kıpırdamadı hayrola.

Ya yasamayı öğrendim ya da bir şey kalmadı,

Dünyavari çantamda.

Bir çocuk geçti kendi

Kadar market arabasıyla.

Baktı baktı bana biraz durdu.

Heralde tanıdık geldi

Her şeye söven adam dedi o abla,

Tüm Yapraklarını dökmüş, yaz ola hayrola