İtirafı yalnız kendime korkulara malikim.

Beni bekleyen sonlarım var.

Ölmek sinsice pusu kuruyor bir köşede, 

Dönüp bakma cesaretim muhtelifte.

Savaşlarım var en kızgın cephelerde,

Arkama bakmadan kaçacak kadar alçağım.

Tahkike kapalı bir gururun dümeni ellerimde,

Kaybediyorum rotamı, korkuların denizinde.

Yarınımın çekincelerine yenik vaziyetteyim.

Teklik örtüsüne öyle mağrurca sarılmışım ki

Bir başka hayat yükünü kesmiyor gözlerim.

Korkuyorum, ölesiye korkuyorum

Her şeyden, yarından, seslerden, perdelerden.

Serzenişlerimin boyu arşın direğine değdi.

Dokunmayın bana faniler, merhemim ötelerde.

Sığamıyorum üç kuruşluk hayata,

Dayanamıyorum zalimin hüküm sürdüğü dünyaya.

Yazık ki sonlar acıya gebe hiç şaşmaksızın

İmtihan yükü sırtımdan tek saniye inmiyor.

Huzurun gaip olduğu kurak bir vaha burası.

Gidiyorum, içimdeki karanlığa gidiyorum.

Ne zaman ki toprak üstüme burkulur,

Ne zaman ki hayallerim bir çiçeğin yaprağında can bulur

Ve ne zaman ki ne uğruna yaşadığım ruhuma sorulur,

Gelirim kendime, nihayetime mekan olacak o dehşetli meçhulde.