Bir çığlık var uzaklarda,
Her yandan seslenen titrek bir ses.
İki kişi miyim ben kaderimde?
Söyler misin Tanrım, ben kaç kişiyim?
Zıtlıklarımla alay eder gibi,
Bir varmışım bir yokmuşum değil mi?
Ben miyim bunları yazan?
Ya da ben miyim seni her halinle seven?
Yolda yürüyen yorgun adımları gören,
Duyduğum sesleri senin sesin gibi zikreden,
İsmini kulağımda bir yankı gibi hissettiren.
Oradan oraya savrulan mıyım ben?
Kendini arayıp,
Bir türlü bulamayan mı?
Kendini aramaya çıktığında,
Bazen bir sokağın köşesinde kendisini
Öylece ağlayarak bulan mıyım?
Kaç kişiyim ben kaderimde?
İki, üç … belki daha fazlasıyım.
Peki Tanrım söyler misin bana,
Onların hepsi ben miyim?
