Kapanan havaya, tane tane ağlayan bulutlara,

Bir güzelin gülüşünün usul usul soluşuna,

Talan edilmiş bahçenin yok oluşuna,

Bak, bak ve gör sonlu hikâyeleri...

Seve seve koştuğun diyârlardan,

İçin kanaya kanaya uzaklaştığını.

Bir ocakta tıngırdayan yemeğin,

Bir cezvede kaynayan kahvenin,

Yağmurun câma vuruşunun,

Ayakların merdiven çıkışının,

Anahtarın kapıyı açışının sesi,

Kalbin buzlarını eritir; gözler, kalpte atar.

Ah, bu kelâm ki dilde eriyen, rûhu yakan,

Gülleri açtıran ve gülleri solduran...

Bir ses duymayagörsün, dökülür yüksek dağlardan!

Kıvrılır yatar, kucağını açmış sevgilerin yanına.