Panoptikon dünyada dolanıyoruz
Gönlümüz avare
Issız adamsılar görüyoruz
Kaynar sular döker içimize
Çalışıyoruz bi sigara parasına
Ayaklar virane
Hesaplar soruluyor
Hesaplar alınıyor
Adisyon uçuyor oradan oraya
Paşa diyoruz
Biri atlıyor
Kadın erkek eşit değil diye
Kadın erkek mi kaldı, cinsiyeti at çöpe diyorum
Çöpten çıkarıp
İnsan doğası ile harlıyor
Deliriyorum
Yüzüme bak, benimle konuşurken
Kadınsam yemem seni merak etme
Ah geçiyorum
Sonra aklıma geliyorsun
Z raporu gibi tam 12 den sonra
Üzülüyorum kendime
Sonra biraz da sana veriyorum üzülmeleri
İçine dert olsun diye
Öpüşler geliyor aklıma
Dokunuşlar, gezinen eller
Sonra ben böyle birisiyim diyorsun
Okkalı bir tokat gibi yapışıyor çehreme
Kapıyı kapatıp gidiyorum
İçeride ellerini unutuyorum
Anahtar 0 da diyorum
Duymuyorsun
Almıyorsun ellerini içimden içeriden
Sonra zaman geçiyor
Zamanı mekana dönüştürmek istiyoruz
Çamaşır makinelerinin son bir dakikası olmak istiyorum
O hiç bitmeyen
Zamanı felç eden türden
Sonra bi çay koyuyorum
Bira içemiyorum viski içemiyorum
Çaya iki şeker atıyorum
Çayı unutuyorum soğuyor öfkem gibi
Unutmak devrimci bir eylem olmamalıydı
Beni dinledin mi hiç
Ya da ben niye konuşamadım
Hiç sordun mu bunları
Unutmak devrimci bir eylem olmamalıydı
