Bir sürü insan derinlere gömülmüştü.
Hayalleriyle, gerçekleşmeyi umut ettikleriyle...
Kimisi daha yeni açmıştı gözlerini dünyaya
Kimisi ben büyüyünce doktor olacağım diyordu annesine
Kimisi daha yeni yeni başlamıştı dünyayla tanışmaya
Çiçekleri, ağaçları, hayvanları bitmek bilmeyen meraklarıyla tanımaya.
Tüm sesleriyle bağırıp şarkı söylemeye...
Lakin o gün şarkı değildi söyledikleri
Acının, bilinmezliğin, yalnızlığın, korkunun sesi...
Kurtarılmayı bekleyen çaresizliğin sesi.
Bir annenin, babanın, kardeşin, evladın sesi.
Üşüyen bedenlerin titrek sesi…
Yerin altında duyulan yardım çığlıkları
Onlara eşlik eden:
Gökyüzünün haykırışları,
Yağmurun dinmek bilmeyen ağlayışları..
Ve son kez soruyorum "Sesimi Duyan Var mı?"
06.02.2023
