Bilemezdim kapıyı açmadan,
Gelenin “Tanrı misafiri” olduğunu.
Bilemezdim her gelenin,
Gidenlerle dolu olduğunu…
Duyamazdım ve yine çıkmasam o kapıdan.
Bir şarapçının sesinden,
Gözümde yıldız, saçımda güneş olduğunu.
Yüzerken boşluğun bulutlu gökyüzünde…
Manasız bir sohbetin ortasında.
Korkmazdım O’nu ilk görüşte,
Aklım dolu olmasaydı yargılarla.
Bilemezdim, kimdir?
Neyin nesidir, bu gelen?
Üstelik soruya gerek bırakmıyordu,
Sesindeki gece…
Bilemezdim kapattığım kapının ardında,
Kim alırdı yerimi?
Bilemezdim korkacağımı bir gün,
Yeni kapılarından.
Karanlığın ortasında…
Sürürdüm ayaklarımı yalınayak,
Daldığım uykularda…
Bilemezdim geldiğim yolun,
Gidenlerle dolu olduğunu…
Bilemezdim her kapının ardında,
Bir bekleyenim olduğunu…
Bilemezdim o gün,
O şarapçı demese bana.
Gözümde yıldız,
Güneşse saçımda…
