Ben ne sevmeyi bilirim,
Ne de sevilmeyi,
İçime atarım her şeyi,
Dışarı vurmam hiçbir şeyi.
Yalnızlık kaderimdir benim,
Kanun gibi işlemiş içime,
Sakın bana seni seviyorum deme,
Bir daha takılamam kimsenin peşine.
Duvarımı ördüm,
Kimse bana bulaşmasın diye,
Telefonumu kapadım,
Kimse bana ulaşmasın diye.
Görmezden gelme beni,
Şiirlerimde saklı haykırışlarım,
Sessizliğimde boğulan çığlıklarım,
Kelimelerimde yankılanır yalnızlığım.
Gecenin karanlığında bir fısıltı,
Sabahın aydınlığında bir gölge,
Yüreğimdeki derin sızı,
Sonsuz bir sevda bilmece.
Yazdıklarımı anlamasa da kimse,
Saçmalamaya devam edeceğim ben yine,
Bakma sakin göründüğüme,
Haykırıyorum aslında her şiirimde.
