Adı konmamış huzur dolu birazda uykulu uyanmış gözlerim. Dün gece yine ‘Elif’ imi aradım diyar diyar alem alem. Hangi alemde hangi mertebeye çıkınca bulunur ki, anlanır ki yaradanın var edişi.
Er geç yeni bir dünya ya yol alacağım azığım yok dertlerim çok. Destansı anlamlar basit, kalemler cümleler ıslak, kelimeler dağınık yine karışık ve yine her dünyadan bir haber. Sadeleşmiyor anlamlar , anlatamıyorum sana anladıklarımı. Kafesiz kuş gibi esaret çemberi, dalgaların arasında boğuşan balık gibi. Böyle şekilsiz desensiz değişik işler bu benimkisi..
