Yorgun düşen mehtabın cılız ışığıyla kaldırıp başımı seyredeceğim seni
bana bir gülücük bağışla,
bağışla ki zehir gibi vücudumda yayılan bu
Leş kokulu gece aydınlığa kavuşsun,
Üstüne sinen bu kokudan arınsın gece
Gerilsin çarmıha alnımda duran bu
Sessiz öfke.
