ünlem kokardı bütün dizeler

tahayyülün ötesine geçemezdi

girift ezgileri ruha göz gezdirirdi

zihnin sayfasına akardı

mürekkep misali düşler

sonrasında bir istila

her şey hezeyanlaşır

sessiz vaveylalar arasında

yaprak eserdi güze

bir hoyratlık uğrar

kısa süreli bi' nisyan

gecenin mücriminde eserdi

karanfil saatli yağmur taneleri

buğulu cümlelerin harflerine

yarıda kalmışlığın sonuna bir virgül

her şey yarılanır bir teneffüsle

akşamın loşluğuna açılan bir parantez

memnuniyetin hecesinde

bir anlık münzevileşme

çaresizliğin üryanlığında

canlanan ölü

artık sıradan bir elfida

her şey lafügüzaf...