Gecenin koynunda, yıldızlar uyur,
Bir rüzgar eser usulca, kimsesiz.
Ay ışığı düşer, gümüşten bir nur,
Kaldırımlara serilmiş, sessiz.
Gönlümde eski hatıralar dizilir,
Bir bahar rüzgarı gibi hafif.
Dilimde adın sessizce çözülür,
Kendime mırıldandığım bir nasip.
Ey vakitler ardında kalmış zaman,
Ey solgun yaprak gibi düşen yıllar,
Bir adım daha atsam uzaklara,
Yine sende bulurum kaybolan izler,
Şiir gibi gelir akşam sesi,
Bir özlem gelir yakar içimi sessizce,
Belki bir zaman ben de şiir olurum,
Bir dudaktan dökülüp, kaybolurum.
