Atlara binildi, tuğlar arşa kalkıyor..

Dizler yere vurulsun;

Üfleyecekse üflesin Sur'a Israfil,

Kıyamet koptu kopacak.

Sevdaların kumandanı selamlanıyor..


Pusat sesleri ürkütmesin seni

Bir tebessümün hepsini susturacak.

Ve gülüşün..

İşte en büyük savaşım başlıyor.

"Aşkın zaferi de mi olurmuş?" deme sakın.

Kazanmaktan bir kez vazgeçmemiş ordum;

Sana yenilmek için emrimi bekliyor.


O yaşlı çınar ağacının durduğu yamaçta

Öyle sert bir rüzgar da esmiyor..

Ellerin titremiyor üzerine titrediğim kadar,

Saçların da uçuşup yüzünü kapatmıyor.


Anlamayacaksın, dinlemiyorsun da

En güzel melodiyi fısıldıyor rüzgâr

Gıcırdayan tahta pencerelerden uzağız.

Yağmur en güzel ritmini tutuyor..

Ve sesin;

İşte şarkım çalıyor.