Sevdan bir "ceviz", hapsolmuşum gölgene
Soğuktan kurumuşum o can yakıcı kalbinde.
Sevdam bir "meşe" , sana da boyun eğdi işte
Solmaz, kurumaz dalımı sen kestin canice.
Sevdan bir "ıhlamur" yarama merhem diye acını tattım ha bire
O narin kokunun içinde bir yılan yatıyormuş meğerse.
Sevdam bir "gürgen", doğdu kuruttun küllerinden.
Kesilmiş dalları korkmaz artık o hain gölgeden.
Sevdamız bir orman, bir kıvılcımla yakılmış kurumuş kavaktan.
Oysa mazimiz; her şeyin aşkın gölgesinde kaldığı akşamlardan.
