30.03.21

Sevgili günlük,

Sana içimdekileri dökmek iyi hissettirir umuduyla karalıyorum bu satırları. On yedi yaşındayım, anksiyete ve aynı zamanda depresyon belirtileri ile mücadele ediyorum. Pek de ediyorum denemez sanırım. Gerçi yazıyorum, bunun için çok zorladım kendimi. Bundan sonra şaka bile olsa depresyondayım laflarına susar mıyım bilmiyorum. Sahi neden yaşanmalı bilemiyorum. Var mı senin bildiğin bir şey bu konuda sevgili günlük?

Amaçsızlık değil bu, amacının olmasına rağmen anlamsız gelmesi her şeyin...

Dur dur her şeyi baştan anlatacağım sana, nasıl heyecan dolu genç bir kadınken ruhu bin yaşına gelmiş bir yaşlıya döndüğümü. Ne dersin günün sonunda o heyecan dolu, karıncaların anatomik yapılarına bile ilgi duyan genç kadın geri döner mi?

Umarım hikayemi okunmaya değer bulur ve ne olduğu bilinmez bir mucize olan zamanın getirileri olarak saygı duyarsın.

Sevgilerle

Martı...