Sevgili Halil Cibran'ın dizelerini resmetmek istedim.
"Açlıktan güçsüz düşmüş sesiyle çocuğa sordu: Neden ruhlar âlemini bırakıp benimle dünyevi hayatın acılarını paylaşmak için geldin? Neden melekleri, geniş semaları terk edip acı, zulüm ve merhametsizlik dolu bu sefil insan âlemine geldin? Gözyaşlarımın haricinde sana verecek bir şeyim yok; süt yerine gözyaşıyla mı beslenmek istedin?"