Sevgili kendim,


Kimseye kızamam

Biliyorum seni en çok ben ziyan ettim

Taramadığım saçının

Okşamadığım başının

Günahı yine benim omzumda

Bu ağır yükü yine taşıtıyorum sana

İçinde olup bitenlerle savaşını kaybetmen de benim suçum.

Düşmanın içimize sokulmasına izin veren de bendim

Eline hançeri veren de

En hassas yerini düşmana gösteren de

Bendim

Yenildiğin için kızamam ki sana

Belki de en çok senin hakkınken dimdik bir baş

Başını her gün taşlara vuranda bendim

Kalbinde binbir korkuyla savaşırken sen

Sığınılmayacak limanlara

Gemini götüren de bendim

Şimdi yüzün çizgi dolu

Gözlerin yorgun

Bakışların da eskisi gibi değil artık

Bir saksıda çiçek açmak için başkalarından su beklerken sen

Yağmur olamadım sana

Kimseye gerek duymadan yaşamanı sağlayamadım

Seni en çok benim sevmem gerekirken

Belki de en çok ben yalnız bıraktım

Boşver ona buna sitem etmeyi

Onlar bilmez

Ben senken ve ben bile seni bilememişken

Gel yeniden

Yüreğin affetsin beni

Birde bakma öyle solgun solgun yüzüme aynada