Sevgili kendim,
Kimseye kızamam
Biliyorum seni en çok ben ziyan ettim
Taramadığım saçının
Okşamadığım başının
Günahı yine benim omzumda
Bu ağır yükü yine taşıtıyorum sana
İçinde olup bitenlerle savaşını kaybetmen de benim suçum.
Düşmanın içimize sokulmasına izin veren de bendim
Eline hançeri veren de
En hassas yerini düşmana gösteren de
Bendim
Yenildiğin için kızamam ki sana
Belki de en çok senin hakkınken dimdik bir baş
Başını her gün taşlara vuranda bendim
Kalbinde binbir korkuyla savaşırken sen
Sığınılmayacak limanlara
Gemini götüren de bendim
Şimdi yüzün çizgi dolu
Gözlerin yorgun
Bakışların da eskisi gibi değil artık
Bir saksıda çiçek açmak için başkalarından su beklerken sen
Yağmur olamadım sana
Kimseye gerek duymadan yaşamanı sağlayamadım
Seni en çok benim sevmem gerekirken
Belki de en çok ben yalnız bıraktım
Boşver ona buna sitem etmeyi
Onlar bilmez
Ben senken ve ben bile seni bilememişken
Gel yeniden
Yüreğin affetsin beni
Birde bakma öyle solgun solgun yüzüme aynada